Home / Keelpijn
Faryngitis, beter bekend als keelpijn, is een ontsteking van het slijmvlies van de keelholte. Te warme of te koude omgevingen, temperatuurschommelingen, virussen, bacteriën, rook, stof of allergenen kunnen er allemaal de oorzaak van zijn. Keelpijn is een veelvoorkomende kwaal die we vaak verwaarlozen, met min of meer belangrijke gevolgen voor de gezondheid en een mogelijk risico op herhaling. Om gericht en met de meest geschikte behandeling te kunnen ingrijpen, moet de onderliggende oorzaak worden achterhaald.
Daarom is het verstandig om je af te vragen: waarom treedt keelpijn op? Wat is de oorzaak ervan? Hoe kan het worden voorkomen of goed worden behandeld?
Keelpijn is een symptoom dat ontstaat wanneer een externe agens het slijmvlies van de keelholte aantast en er microletsels op vormt.
Het immuunsysteem reageert hierop door een ontstekingsreactie op te wekken waarbij ontstekingsmediatoren vrijkomen die sensibilisatie van de zenuwuiteinden en dus irritatie en pijn veroorzaken.
Keelpijn is dus een symptoom van een complex verdedigingsproces dat tot doel heeft te reageren op schadelijke externe agentia. Keelpijn gaat vaak gepaard met pijn, een branderig gevoel of slikproblemen en kan ook gepaard gaan met hoesten.
Al deze redenen verklaren waarom de keel zo gevoelig is en onderstrepen het belang van het slijmvlies in de reactie op agressie van buitenaf.
Ziekteverwekkers (virussen of bacteriën), allergenen of externe irriterende stoffen (rook, smog, stof) kunnen een ontsteking van de keel of keelholte veroorzaken. De keel is in feite de toegangspoort tot ons lichaam: voedsel, water, lucht en daarmee veel stoffen die een gevaar kunnen vormen voor ons organisme passeren de keel.
Onder de ziekteverwekkers zijn virussen de meest voorkomende oorzaak (ongeveer 90% bij volwassenen en 70% bij kinderen), terwijl bacteriële varianten minder vaak voorkomen en meestal te wijten zijn aan Streptokokken.
De meest voorkomende symptomen van keelpijn of faryngitis zijn: een branderig, droog gevoel in de keel, zwelling, rode keel, pijn bij het slikken of spreken. Bij sommige mensen is keelpijn het enige symptoom, maar vaak gaat het gepaard met hoesten, gewrichtspijn, niezen, neusloop of koorts.
In de meeste gevallen (meestal bij verkoudheid of griep) verdwijnt de keelpijn binnen ongeveer een week. In het geval van keelpijn door bacteriën of ernstigere ziekten kunnen de volgende symptomen optreden: beslag op de keel of amandelen, vergrote voorste halslymfeklieren (tonsillitis), moeilijk kunnen slikken, keelpijn die niet overgaat of voortdurend terugkeert, hoofdpijn, huiduitslag, braken, hoge koorts.
Tra i sintomi più comuni associati al mal di gola, o faringite, rientrano: bruciore, sensazione di gola secca, gonfiore, gola arrossata, dolore alla deglutizione o nel parlare. In alcuni soggetti il mal di gola si manifesta come unico sintomo, ma spesso può presentarsi insieme a tosse, dolori articolari, starnuti, naso che cola o febbre.
Nella maggior parte dei casi (per lo più in presenza di raffreddore o influenza) il mal di gola si risolve nel giro di una settimana o poco più.
In caso di mal di gola dovuto a forme batteriche, o patologie più importanti, si possono manifestare i seguenti segni: presenza di placche sulla gola o sulle tonsille, linfonodi cervicali anteriori ingrossati (tonsillite), incapacità di deglutire, mal di gola che non migliora o che si ripresenta continuamente, cefalea, eruzioni cutanee, vomito, febbre alta.
Bij kinderen is keelpijn (faryngitis of faryngotonsillitis) een frequent probleem. De belangrijkste symptomen zijn: een rode keel, pijnlijk slikken, gezwollen en pijnlijke amandelen en lymfeklieren in de hals, beslag in de keel op de amandelen, hoesten, hoofdpijn en zelfs koorts.
Net als bij volwassenen verdwijnt keelpijn bij kinderen meestal binnen drie tot vijf dagen en wordt het veroorzaakt door verkoudheids-, griep- en parainfluenzavirussen. Slechts in 30% van de gevallen wordt het veroorzaakt door bacteriën, waarvan Streptococcus (Groep A Beta-hemolytische Streptococcus) de meest voorkomende is.
Het is moeilijk om met zekerheid bacteriële van virale faryngotonsillitis te onderscheiden en vooral om Streptococcus faryngotonsillitis te identificeren. Als de aandoening een paar dagen duurt, is het daarom raadzaam om de kinderarts te raadplegen voor de juiste diagnose en de juiste behandeling. De beslissing om antibiotica te gebruiken valt uitsluitend onder de verantwoordelijkheid van de arts, die ook een uitstrijkje van de keelholte kan maken om de diagnose te bevestigen.
Zoals bekend komt keelpijn bij kinderen niet alleen in de winter voor, maar ook in de zomer. In het algemeen kunnen we proberen het probleem te voorkomen door kleine maar waardevolle gedrags- en hygiëneregels te volgen: ten eerste, de handen van kinderen vaak wassen en contact met mensen met keelpijn en verkoudheid vermijden. Over het algemeen is het belangrijk om te weten dat het, om het immuunsysteem te versterken, nuttig is om kinderen te laten wennen aan buitenspelen, liefst uit de buurt van vervuilingsbronnen. Door kinderen binnen te houden, worden ze meer blootgesteld aan de inwerking van droge, stilstaande binnenlucht, die de verspreiding van ziektekiemen bevordert.
De behandeling van keelpijn bestaat uit symptomatische interventies gericht op het verzachten van het ongemak veroorzaakt door ontsteking. De standaardbehandeling bestaat uit het gebruik van ontstekingsremmers, antiseptica en koortswerende middelen, zowel plaatselijk als oraal.
Aangezien keelpijn in de meeste gevallen van virale oorsprong is, is het af te raden om onmiddellijk in te grijpen met een antibioticatherapie, die zelfs schadelijk kan zijn en waarvoor hoe dan ook een doktersvoorschrift nodig is.
Als keelpijn gepaard gaat met verkoudheid, niezen, rode ogen en hoesten, kunnen we een paar dagen wachten voordat we de dokter raadplegen en een keeluitstrijkje maken, en indien nodig contact opnemen met de apotheker.
Advies van de arts is daarentegen raadzaam als er andere specifieke symptomen optreden, zoals: